Merhaba bayanlar ve baylar. Yine iğrenç bir giriş, yine gözlüklü bir kraliçe. Patlamadan dolayı üzgün ve sinirliyken evde boş boş oturmak çok zor. Kafamı verip bir şeyler de okuyamadım, ayrıca pis İnternet saçımı beyazlatacak kadar da yavaş. Durum böyle olunca, birikmiş yorumlardan birini gireyim bari dedim. Ve işte buradayım. Açılış konuşması da bitti. Ha ha.
Yağmurla Gelen Mutluluk, benim yine nisan ayında falan okuduğum bir kitaptı. Fark ettim de 2016 o kadar güzel kitaplar okumuşum ki! Yağmurlar Gelen Mutluluk da onlardan bir tanesiydi. Aslında şöyle bir düşünce ilki bile olabilir, öyle güzel ve özel bir kitaptı. Bir de muhteşem. Bir de olağanüstü. BİR DE HARİKA VE MÜTHİŞ VE MÜKEMMEL.
Konudan genel olarak, spoiler vermeden bahsedeceğim sonra spoiler vereceğim sonra da kitaba muhteşem iltifatlar yapıp yorumu bitireceğim. Ha bir de alıntılar kısmı falan var ama bu şu an için çok önemli değil. Aslında direk arka kapağı da verebilirim, acaba öyle mi yapsam. Neyse, Lilly ve Colton çocukluk arkadaşı iki muhteşem insan. Çocukken yaşadıkları bir kaza yüzünden yolları ayrılıyor ve ancak yıllar sonra tekrar karşı karşıya gelebiliyorlar. Tekrar karşılaştıklarında ise Lilly Colton'ın ne kadar özel olduğunu keşfediyor veya fark ediyor diyebiliriz. Onu daha fazla tanımak istiyor ve onu daha fazla tanıdıkça da, ona daha fazla bağlanıyor (bu cümleden nefret ettim ama olsun). Ancak Colton herkes gibi değil. Sevgisini kelimelerle ifade etmekten dahi zorlanan biri ve onunla olmak gerçekten çok zor. Konu böyle bir şey gibi, en azından arka kapağı direk buraya yazmadım. Ha ha.
 |
| "O noktaları birleştirilen resimlerden; sense sulu boyasın." |
SPOILER YERİ SPOILER YERİ DAAT
Colton bir Asperger Sendorumu. Yani bunu daha önce duymuştum ama öyle gidip bir araştırma yapmamıştım. Şimdi size de ne olduğunu öyle anlatmayacağım, gidin ve araştırın. Kitap da bu karşıma çıkınca gidip araştırdım, muhtemelen kitabı okuyan herkes bunun ne olduğunu biliyordur zaten. Bilmeyenler varsa da benim gibi araştırmıştır. Bu konu hakkında yazılan o kadar çok yazı var ki aklınızı çıldırırsınız.
 |
| Colton "sen benim lilly'msin" dedikçe ben resmen böyleydim! |
Ya bu kitap beni o kadar çok etkiledi ki. Resmen kalbime dokundu. Okuduğum en iyi genç yetişken kitabıydı, en en en iyisi yani. Bundan kesinlikle eminim. Kurgusu başlı başına muhteşemdi. Yani Asperger Sendorumu olan bir insan, onun davranışları ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. Colton beni o kadar etkiledi ki ya anlatamam size. Böyle sürekli aynı şeyleri tekrarlamak istemiyorum ama MUHTEŞEMDİ. Yani Colton insanlarla konuşmaktan, onlarla uzun süre aynı ortamda bulunmaktan ve göz göze gelmekten bile rahatsız olan bir insan ve Lilly ile arasında olan şeyler, ona davranışları, Lilly'nin ona hem bir arkadaş hem de bir sevgili olması çok güzeldi ya. Kitaba olan sevgimi anlatmak için kelimeler yetersiz kalıyor, cidden öyle.
TAMAM BİTTİ SPOILER TAMAM
Lilly'nin her zaman Colton'ın yanında olması beni başlı başına ağlatan bir şey. Yani Colton'u o kadar güzel seviyor ki! Böyle aklıma geldikçe kalbim patlayacak gibi oluyor. Lilly ve Colton okuduğum en güzel iki karakterdi. Colton zaten tek başına dev muhteşem bir karakter ama Lilly de öyleydi. Onun yaptıkları, genç yaşına rağmen sevgisinin arkasında durması, aldığı kararlar, bu kadar güçlü olması yani her şeyi ama her şeyi olağanüstü derecede güzeldi.
Yani kitap bittikten sonra böyle bir şey yaşıyordum, tarif edemem ayol;
Kitap çok ince bir kitap (174 sayfa, ayh) ama verdiği mesajlar, bana yaşattığı duygular, hikayesi, karakterleri falan o kadar muhteşem ki ya. Yani söyleyecek başka bir şeyim yok bu kitap hakkında. Her şeyi öyleydi, kapağı, iç baskısı bile öyleydi. Zaten kapağını, iç baskısını falan da böyle uzun uzun övmek istiyorum ama kesin sıkılırsınız. Böyle kitabı elime alıyorum, okşuyorum, kedi gibi yüzüme sürüyorum falan, öptüğüm anlar bile oldu! Öyle bir etki yaratıyor Yağmurla Gelen Mutluluk.
Daha fazla ne söyleyebilirim bilmiyorum, yani beni bıraksanız bir otuz sayfa kitaba iltifat ederim tabii ama muhtemelen okumazsınız. Bu yüzden son olarak söyleyeceğim şey şu; BU KİTABI MUTLAKA MUTLAKA MUTLAKA ALMALISINIZ. YANİ KESİNLİKLE ALMALISINIZ. VALLAHİ HİÇ PİŞMAN OLMAYACAKSINIZ. ALIN BU KİTABI ALIN ALIN.
ALINTILAR ♛
Küçük bir iç çekmeyle elimi daha sıkı sardı. "Keşke benim gibi olsaydın."
Ona neden diye sorana kadar nefesim telaşla vücudumdan çıktı.
Saçlarıma odaklanmadan önce gözünü tekrar yüzüme dikerek tam olarak kafasından geçenleri söyledi. "Çünkü o zaman beni anlardın."
(Colton, sayfa 66)
"Sonra görüşeceğiz," dedim. Ve sonra, kendimi durdurmadan önce üzerine eğilip onu bir kez daha öptüm. "Kalktığında bana e-posta at. Konuşabiliriz. Talia'yla yaptığın gibi."
Yanağıma karşı gülümseyip beni tekrar öptü.
"Seninle konuşmak, Talia'yla konuşmaktan çok daha eğlenceli Lilly." Gözleri yerdeydi, ayaklarıma bakıyordu. "O noktaları birleştirilen resimlerden; sense sulu boyasın."
Bunun gibi şeyler, bunun gibi anlar, dünyadaki hiç kimsenin böyle hissetmediği diğer insanlara nasıl açıklanırdı?
(Colton ve Lilly, sayfa 94)
"Peki, çocukluğundan bir şey resmetmek istesen bu ne olur?" diye sordum fısıltıyla, yemekte ekildiğimi unutmaya çalışıyordum ve şimdiyse sözleriyle kendimden geçmiştim.
Bana bir gülümsemeyle baktı. Hafif. Anlamlı.
"Sen."
(Colton ve Lilly, sayfa 113)
Elleri tişörtümün içinden sırtımı tırmanmaya başladığında yavaşça ve uzunca nefes verdi. "Sen benim sessizliğimsin Lilly."
Kafamı sallayarak mırıldandım. "Seni ilk başta mahveden bendim."
Parmakları belimi takip etti. "Kendimi bildim bileli, beni sakinleştiren sen oldun."
"Nasıl olur? Çocukken birlikte olduğumuz her seferde neredeyse ölüyordum. Ben tam bir karışıklığım. Ben kaosum."
"Hayır," diye fısıldadı. "Sen benim güzel Lilly'msin. Dünyamdaki her şeyi doğru yapan sensin."
O gün, birbirimizi tam olarak aynı şekilde görüyormuşuz gibi hissettim.
(Colton ve Lilly, sayfa 125-126)
Sıradan aşklarda bu tarz şeylerin olduğuna inanmıyorum. Aşk boyun eğmektir. Aşk zorlamaktır. Aşk siz delirene kadar diğer kişi hakkında durmaksızın yeni şeyler öğrenmektir, çünkü hiçbir zaman mükemmel olmayacaktır ama denemeye değer.
Bence kelimelerle tarif edilemeyecek kadar mükemmel bir çocuğa aşık olmuştum.
Ondan önceki hayatımda yaşamak isteyeceğimi sanmıyordum. Renklerle, tecrübelerle ve güzel duygularla dolu olan hayatı tercih ederdim.
(Sayfa 161)
.jpg)
0 yorum:
Yorum Gönder